Wiatr wieje a ja się śmieję,
bo ptaki grają oraz śpiewają.
Idę ulicą ponurą bardzo,
aż dojdę do grabiszyńskiego parku.

Tam wszystkie chmury,
sterczące nade mną znikają!
Bo taka jest magia tego cudownego parku.
Świat tam wesoły jest tak bardzo,
że aż szkoda nie zajrzeć do tego parku.

Słychać śmiechy dzieci i głosy dorosłych,
na trawie można ujrzeć pełno stokrotek rosnących.
Idąc dalej, spotkać można rzekę Ślęże,
która zawija się w piękną wstęgę.

Siedzę na ławce i rozglądam się wokoło,
widzę wiewiórki skaczące wesoło.
Ujrzeć też czasem komuś się uda
pięknego szpaka co nad klonem fruwa.

Park jest wspaniałym miejscem,
gdzie można spędzać wspólnie czas,
więc zajrzyj tu chociaż raz.
Nawet jeśli przyjdziesz tam na chwilkę lub na dwie,
dobra energia będzie na cały dzień!

Oliwia kl. 6